ses!

bir blog var, bir anne var daha doğrusu hikayesini 2005'ten 2010'a kadar okuyup sonra bir şekilde blogun adresini reader'dan silince kaybettiğim. bugün yeniden karşılaştım. karşılaşır karşılaşmaz hatırladım. heyecanla biricik oğluna kavuşmuş olmasını diledim...

ama olmadı...

http://bagdatcafe.blogspot.com/

bu blog bir annenin kendi çocuğundan nasıl ayrı bırakıldığının yıllara nasıl yayıldığını ve bitmek bilmeyen bir çileyi anlatan bir sürü yazıyı içeriyor ve şimdi bu anne yardım istiyor. sesi duyulsun istiyor...

şu linkten:

http://www.aylinanne.com/ersembe-anneleri-irem-senturk-14-yildir-oglunun-velayeti-icin-savasiyor/

hikayesini okuyabilirsiniz... sosyal medyada, medyada, bir sürü yerde sesini duyulabilirsiniz...

bir okuyun bir de okutun lütfen...

inancın bir şeylerin değişebileceğini defalarca gösteren bir güç olduğunu düşünüyorum... o yüzden inanıyorum... siz de inanın, değişime inanın ve bir şeyler yapın...